فرهنگی

《مرا دردی‌ست》

بنایی دارای قدمت، که می‌شد به‌جای مالک خصوصی دولت نگه‌داری‌اش می‌کرد. می‌شد بشود خانه‌ی فرهنگ شرق گیلان

✍🏻افشین معشوری

✔️لنگرود بهتر _ بهترین گزینه در باب این ساختمان، سکوت بود. چند روزی‌ست تخریب‌اش کرده‌اند، اما این ساختمان بهترین گزینه برای مرکزی فرهنگی در لنگرود بود. بنایی دارای قدمت، که می‌شد به‌جای مالک خصوصی دولت نگه‌داری‌اش می‌کرد.
می‌شد بشود خانه‌ی فرهنگ شرق گیلان (یا هر نام دیگر با این محتوا)، می‌شد بشود موزه‌ی لنگرود، می‌شد بشود….
اما افسوس، نه دولت خواست و نه می‌شود از مالک خصوصی چنین ایثاری را توقع داشت.
مرا دردی‌ست، درد این‌که به‌قول دوست شاعرم «علیرضا عاشوری رودپشتی»:

«حرف‌ها را اگر بزنم؛
دردشان می‌گیرد»

مرا دردی‌ست!
حالا فکر کنید این ساختمان دست دولت هم بود، می‌شد جایی مثل «خانه‌ی دریابیگی، خانه‌ی منجمی، خانه‌ی سیگارودی‌ها، خانه‌ی…»
پس؛ حرف‌ها را نمی‌زنم چون دردشان می‌گیرد.

لنگرود-۲۴ تیر ۱۴٠۳